Het verhaal van mijn neuspiercing

Ik vind het altijd onwijs interessant om ervaringen en verhalen van andere mensen te horen.  Als je soms over iets twijfelt, kan dit je helpen om toch de stap te zetten of  het juist niet te doen. Omdat enkele lezers er om vroegen, deel ik vandaag mijn ervaring over het zetten van mijn neuspiercing. Ik begrijp het ook compleet dat sommige mensen een andere mening hebben over piercings. Is dit niets voor jou? Dan mag je gerust verder op mijn blog kijken naar andere artikels.

Ik zette mijn neuspiercing vrijdag 20 november 2013. En laat ik er even bij zeggen dat toen ik die morgend uit bed stapte ik helemaal nog geen plannen had om een piercing te zetten. Het kwam gewoon in me op, tijdens de les, dat ik er ook best wel een wou. Vroeger wou ik er ook altijd al eentje, maar toen wou ik hem net boven mijn lip. Omdat ik hierover zoveel negatieve reacties kreeg, besloot ik er niet mee door te gaan.

Dus daar zat ik dan in de les en opeens dacht ik van "ach waarom ook niet". Ik ben bijna jarig en omdat ik niet zo een impulsief persoon ben vind het wel leuk om iets geks te doen voor mijn verjaardag. Omdat ik vriendinnen heb die een neuspiercing hebben en het me bij eentje ervan zelfs 2 maand nam om op te merken dat ze een neuspiercing had, besloot ik dat maar te nemen.

Mijn vriendinnen waren meteen enthousiast en sleepte me meteen mee naar de piercing shop die niet zo ver van onze school ligt. We moesten nog 20min. wachten voor ik aan de beurt was maar ik moest toch nog geld afhalen. De minuten daarna was het vooral twijfelen of ik het wel of niet zou doen. Zou ik hiermee problemen krijgen met mijn werk later? Zou het pijn doen? Moet ik mijn ouders op de hoogte stellen?

Vooral dat laatste hield me wat tegen maar uiteindelijk besloot ik ze niet te bellen. Ik wilde al heel lang een piercing en wist dat ze mij zouden ompraten. Als ik hem gewoon al zou hebben, zouden ze zien dat een neuspiercing niet zo opvallend is. Wat me ook gerust stelde, was dat mijn vriendin Mariel in diezelfde winkel haar neuspiercing had laten zetten en haar ervaring ermee was heel goed.

Dus kwam ik toe in de piercing shop met mijn vriendinnen Julie & Mariel om me wat bij te staan. Er was veel volk bijgekomen in de winkel en er waren drie personen voor mij. Wat betekende dat ik toch 30min moest wachten. Ook kwam ik te weten dat de piercings boven in het gebouw zouden gezet worden en dat er niemand behalve ik mee boven mocht.

Na een tijdje te wachten was het mijn beurt en ik ging alleen naar boven. Omdat het of in het Frans was, of in het Engels koos ik voor Engels. Mijn Frans is echt een lachertje. Er stond een soort van "dokterstafel/bed" waar ik eerst moest op gaan zitten. De mevrouw ging voor me staan en zette dan een puntje met een stift waar de piercing zou komen. Ze liet me zien in de spiegel of ik het wel een goede plaats vond en het was meteen goed voor mij. Daarna moest ik gaan liggen met mijn gezicht opzij, zodat de plaats waar ik de piercing wou naar boven stond.

Om eerlijk te zijn wist de vrouw zo goed wat ze deed en ging het zo snel dat ik het nauwelijks gevoeld heb. Natuurlijk voel je wel de prik maar meer was het ook niet. Ook laat je bij het zetten van een neuspiercing altijd een traan. Niet omdat het pijn doet, maar omdat het in je neus iets raakt wat die traan veroorzaakt. Maar ook dit wist de mevrouw al, want ze zat al meteen klaar met een zakdoekje om mijn wang te drogen. Super lief natuurlijk.

Ik betaalde 35 euro voor mijn piercing en moest achteraf bij de apotheker nog eens ontsmettingsmiddel gaan halen wat 8 euro koste. Ik heb niet veel pijn gehad erna, dus als je twijfelt om er een te zetten, zeker doen! Toen mijn moeder me kwam afhalen van de bus in de avond heb ik het haar meteen verteld en eigenlijk moest ze er maar een beetje om lachen. Later gingen we op restaurant en ik heb 2uur rechtegenover mijn vader gezeten voordat hij zag dat ik een piercing had! Ook hij heeft er niet veel opgezegd, dus ben ik er echt heel goed vanaf gekomen.

Wat dus vooral mijn tips zijn is dat je best iemand meeneemt om je steunen, je alleen naar jezelf luistert wat je wilt en er niet teveel over nadenkt wat de reacties van andere mensen gaan zijn.Want ik heb er helemaal nog geen spijt van gehad. Ik heb ook niet een piercing gezet omdat ik me erdoor stoer voel of omdat ik "erbij" wil horen, maar simpelweg omdat ik het mooi vind. En dat is de belangrijkste reden wat mij betreft.

Quote: Life is an open road. It's your road, and yours only. Others may drive it with you, but no one can drive it for you.